I'm still alive - Reisverslag uit Whitstable, Verenigd Koninkrijk van Simone Beurden - WaarBenJij.nu I'm still alive - Reisverslag uit Whitstable, Verenigd Koninkrijk van Simone Beurden - WaarBenJij.nu

I'm still alive

Door: Simone van Beurden

Blijf op de hoogte en volg Simone

23 Juni 2016 | Verenigd Koninkrijk, Whitstable

Hello lovely people,

Och god... Ik weet weer precies waarom ik vroeger nooit een dagboek bij hield. Ik ben er gewoon echt héél slecht in! Het is niet dat ik niet genoeg leuke dingen meemaak om over te schrijven én dat het me niet super leuk lijkt om dit over een aantal jaren nog eens terug te kunnen lezen, want geloof me.. ik doe/deed dit meer voor mezelf dan voor een ander (sorry!). Het is gewoon dat ik sommige andere dingen nou eenmaal net iets interessanter vind om de dag mee af te sluiten. Maar, net zoals ik dat vroeger met mijn dagboeken deed, probeer ik het na een aantal weken/maanden gewoon weer op te pakken, helaas wel met de garantie dat het volgende verslag weer een tijdje op zich laat wachten.

Dus.. wat zijn de hoogtepunten van de afgelopen tijd?

- Ik vierde hier mijn 25e verjaardag.

Overdag ben ik met 2 au pairs Margate ingegaan en hebben we wat rond gestruind en gezellig geluncht bij een cupcake tentje. In de avond heb ik samen met mijn hostfamily pizza gegeten en als toetje werd ik toegezongen en mocht ik de kaarsjes op de door mijn hostmom zelfgemaakte taart uitblazen. (jeetje, jaren geleden dat ik kaarsjes uitgeblazen heb op mijn verjaardag) Daarna nog een korte birthday disco gehad met Tilz en toen was het voor haar tijd om naar bed te gaan. Kortom, het was een hele fijne verjaardag!


- Ik heb weer een aantal leuke nieuwe mensen ontmoet.

Veel gekletst onder het genot van drankjes, etentjes, wandelingen etc. Het blijft fijn om nieuwe mensen te leren kennen die in hetzelfde schuitje zitten als jij. En zeker als het blijkt te klikken en je elkaar vaker blijft zien.

- Zoals met mijn beste au pair maat Jenny.

Ik kan toch wel zeggen dat Jenny een echte vriendin is geworden. Ze arriveerde een week na mij in Engeland en sindsdien is er geen week voorbij gegaan dat Jenny en ik elkaar niet gezien of gesproken hebben.
Er zijn een hoop dingen die we de afgelopen tijd samen ondernomen hebben. Dat loopt uiteen van een simpele filmavond of een wandeling op het strand tot aan de tunnels van Ramsgate verkennen, naar een Colorfestival gaan of 100 bezoekjes brengen aan Canterbury en uiteindelijk besluiten dat het tijd is om een tattoo en een piercing te laten zetten. Wat mij brengt op het volgende.

- Mijn eerste tattoo.

Wat veel mensen misschien niet weten en ik denk vooral ons mam en pap niet, is dat ik er eigenlijk al heel lang over nadacht om een tattoo te laten zetten. Maar wat wil je als eerste tattoeage? Ik had wel wat ideeën, maar deze bleken voor mij niet bijzonder genoeg. Een tijdje terug vertelde Jenny mij dat ze hier in Engeland heel graag een helix piercing (zo eentje bovenin je oor) wilde laten zetten. Hierdoor werden mijn gedachten over het nemen van een tattoeage weer geprikkeld. Ik wil niet zeggen dat het nu allemaal door Jenny komt, maar als ik iemand de schuld mag geven... Dat is een grapje natuurlijk. Vorige week ben ik met Jenny naar de piercing/tattooshop gegaan in Canterbury en heeft Jenny haar piercing laten zetten. Op dat moment dacht ik.. Nu of nooit, als ik er nu toch ben kan ik maar beter gelijk een afspraak maken. Zo gezegd zo gedaan.

Gisteren was het zover en heb ik een klein schelpje op de achterkant van mijn enkel laten zetten, wat voor mij relateert aan mijn periode hier.. Whitstable ligt zoals jullie vast weten aan zee en ik maak met Tilz regelmatig strandwandelingen, waarbij we vaak druk in de weer zijn met het zoeken naar de mooiste schelp. Voor mij was dit de mooiste. Deze familie en mijn lieve kleine Matilda zal ik voor altijd in mijn hart sluiten en het zal altijd iets bijzonders blijven wat ik nooit zal vergeten. Natuurlijk vind ik het ook gewoon mooi en voel ik me nu super cool omdat ik nu eindelijk kan zeggen dat ik een tattoo heb.

- In mei ging ik op vakantie.

En maar liefst 2 keer! Begin mei had ik een weekendje naar Nederland gepland. Het leuke hiervan was dat er maar een paar mensen waren die hiervan wisten én dat zij ook wisten dat het een verassing was. Namelijk een verassing voor Wieke. Zij was namelijk dat weekend jarig en dat wilde ik natuurlijk niet missen.

Mijn vliegtuig vloog op vrijdag middag en met heel veel geluk of ongeluk. Het is maar net hoe je het bekijkt, was ik net op tijd bij de gate en zijn ze niet zonder mij vertrokken. (Ik had vertraging opgelopen tijdens mijn reis naar het vliegveld, omdat de trein waar ik in zat opeens besloot midden op het spoor 2 MINUTEN!! van het station verwijderd 1,5 UUR!! stil te gaan staan. @$(#%^&$# ja dat was niet leuk en ja ik had best een beetje stress. Uiteindelijk na een prima vlucht kwam ik aan op Schiphol en stond mijn lieve vriendinnetje Laureanne mij op te wachten met een fantastische ballon (want dat hoort er volgens haar bij, haha) Maar wat ik niet wist, was dat ze Manon ook mee genomen had. Yay, wat een leuk onthaal en fijn dat ik jullie nog even heb kunnen zien!!

Op vrijdag avond had ik met Wieke afgesproken om te gaan skypen. Om het verhaal kort te houden. Ik deed dit vanuit haar achtertuin en het duurde niet lang voordat ze doorhad dat er iets aan de hand was. Die achtergrond kwam haar toch wel erg bekend voor. Surprise geslaagd!
Op zaterdag was Wieke jarig en zijn we 's morgens samen naar Daphne gegaan omdat ik die lieve kleine Lott ook wel eens wilde ontmoeten. Daphne wist natuurlijk ook niet dat ik in Nederland was, dus we dachten haar ook even te verassen. Helaas was mevrouw buiten de hond uit aan het laten op het moment dat wij dachten heel sneaky achterom binnen te kunnen lopen, zodat ze mij niet zou zien. Jammerrrr! Maar hoe dan ook, toch een beetje verrast en ik heel blij om Lottje eindelijk te kunnen knuffelen.

'S avonds ben ik met de familie Deenen uit eten geweest bij Jamie's Italian in Rotterdam om Wieke's verjaardag te vieren. Thanks Jamie, het was heerlijk. Daarna zijn we met zijn alle naar Bad Neighbours 2 gegaan. Thanks Zac Efron, het was heerlijk!

Natuurlijk heb ik ook even hallo gezegd bij pap en mam, waar de dingen nu ook even net iets anders zijn dan voordat ik vertrok. Fijn om te zien dat het voor ieder van hen voor zover ik nu weet wel goed zit. Na een kort maar druk weekend ben ik met een voldaan gevoel weer naar huis gegaan, ondanks dat ik niet iedereen heb kunnen zien die ik graag had willen zien, omdat er gewoonweg te weinig tijd was, maar super fijn dat ik daar alle begrip voor heb gekregen. Top weekend!

Oh en mijn 2e reis...

Weekje Hilton Vilamoura in Portugal met Hostmom and Tilz. Tsja, wat zal ik zeggen? Elke dag zon, blauwe lucht, rond de 25 graden, zwembaden, spa, lekker eten, moet ik doorgaan? Gewoon heerlijk genoten!!

Ik vertel nu alleen maar de leuke dingen natuurlijk en er is nog iets leuks waar ik graag meer over vertel, maar dat bewaar ik voor het volgende verslag. Misschien dat ik dan ook eens wat meer kan vertellen over de downside van het au pair zijn. Ik ga niks beloven, maar zal mijn best doen om jullie niet te lang te laten wachten.


Thanks for reading!

Yours sincerarely,

Simone

  • 23 Juni 2016 - 22:51

    Montse:

    Heerlijk om je verhaal te lezen

    Zo ken ik je weer.

  • 25 Juni 2016 - 19:34

    Susan :

    Je maakt wat mee zo als au pair, leuk verhaal om te lezen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigd Koninkrijk, Whitstable

Simone

Dutch au pair living in Whitstable, England.

Actief sinds 28 Jan. 2016
Verslag gelezen: 919
Totaal aantal bezoekers 5332

Voorgaande reizen:

08 Maart 2016 - 16 Januari 2017

Au pair Simone

Landen bezocht: